Elke maand 2 media tips die je als (toekomstig) commissaris wilt lezen, luisteren of kijken.
Deze maand presenteren Board Refreshment collega’s Marie-Leontine en Inge allebei een aanrader waarvan zij vinden dat het een basis vormt voor het vak toezichthouden.
Verplichte literatuur voor commissarissen en bestuurders – Door Hans Strikwerda en Jaap ten Wolde
Door Inge Scholman
De toekomstig commissaris zou Verplichte literatuur voor commissarissen en bestuurders moeten lezen om twee redenen. Ten eerste geeft het inzicht in het vak toezichthouden en de daarbij horende rollen en taken. Ten tweede geeft het een unieke inkijk in een normaliter gesloten wereld. Het spel tussen de verschillende betrokkenen wordt goed uiteengezet.
De huidige commissaris zou Verplichte literatuur voor commissarissen en bestuurders moeten lezen om voornamelijk één reden; jezelf scherp houden.
De titel schept hoge verwachtingen, maar ik zou het niet aanraden als ik het er niet mee eens zou zijn. Vooral het eerste hoofdstuk is een mustread voor elke commissaris. Met 6 casussen en 50 signaleringen vanuit het veld wordt de vraag beantwoord ‘Waarom het zo vaak misgaat’. Vooral de 50 signaleringen geven een pijnlijk beeld van hoe het nu echt met ons governance stelsel gesteld staat. Commissarissen en toezichthouders zullen zich misschien niet in elke signalering kunnen vinden maar het houdt wel direct een spiegel op. Je wordt gedwongen tot reflectie over je eigen raad en organisatie.
In de daaropvolgende hoofdstukken wordt er uitgebreid in gegaan op het begrip integriteit. Hier wordt het redelijk theoretisch (het heet dan ook niet voor niets ‘verplichte literatuur’) en kan het boek aanvoelen als een studieboek. Toch weet het de lezer uit te dagen om actief aan de slag te gaan met integriteit. Integriteitook de rode draad door het boek. Het boek eindigt met 18 adviezen voor toezichthouders. En zonder te veel spoilers weg te geven, ik kan mij vooral vinden in advies 8: ‘streef naar diversiteit’ en advies 13: ‘Zoek een executivesearchbureau dat zicht specialiseert in het leveren van kritische toezichthouders’
Socrates op sneakers – Door Elke Wiss
Door Marie-Leontine de Graaf
Een goede vraag, zoals schrijfster en praktisch filosof Elke Wiss stelt, is een vraag die ‘uitnodiging tot nadenken, uitleggen, aanscherpen, verdiepen, informatie verschaffen, onderzoeken, verbinden.’
Als commissaris breng je je ervaring, kennis en netwerk mee. Als commissaris kun je ‘dossiers verslinden’, als commissaris ben je werkgever, toezichthouder en klankbord. Om echt je rol goed in te vullen is het cruciaal om goed te kunnen luisteren, te toetsen én om goed vragen te kunnen stellen.
Regelmatig hoor ik mensen zeggen dat ze graag commissaris willen worden omdat ze goede ideeën hebben en ze de Raad van Bestuur kunnen adviseren. Maar dat is nou net niet de bedoeling. De Raad van Commissarissen is een klankbord; een gremium voor reflectie en op z’n best ook de mensen met wie je twijfels en zorgen kunt delen, juist omdat de rust voor verdieping in het dagelijks werk wel eens verloren gaat.
Dan wil je niet gelijk advies. Een wijze Raad zet aan tot denken: ‘Wisdom begins with wonder’
Waarom een mustread?
Elke Wiss geeft in Socrates op sneakers een spoedcursus goede vragen stellen. Een belangrijke vaardigheid want een goede vraag zorgt dat gesprekken gericht zijn op de gezamenlijke zoektocht naar wijsheid. Een goede vraag brengt inzicht in mogelijkheden, nieuwe gezichtspunten en andere perspectieven. Een goede vraag maakt verbinding. Er is moed voor nodig, het vraagt kwetsbaarheid maar je krijgt er verdieping en wijsheid voor terug.
Het is luchtig geschreven en direct toepasbaar. Socrates op Sneakers leidt je door de voorwaarden, technieken en valkuilen voor het stellen van een goede vraag. Een cruciale vaardigheid in de boardroom.
