De Nederlandse boardroom heeft een vaandeldragercomplex

‘De nieuwkomer is man’, zo luidt de ana­lyse van de Management Scope top-100 Commissarissen 2022. Ondanks dat de man-vrouwverhouding nu al jaren in de spotlight staat en zelfs in de wet wordt verankerd, is tweederde van de nieuw­komers in de top-100 man. Daarbovenop komt dat 95 procent van de nieuwkomers geen cultureel diverse achtergrond heeft.

Beide percentages staan totaal niet in verhouding tot de pool aan beschikbaar talent. Niet geheel verrassend, gezien de conclusies van de Monitoring Commissie Corporate Governance in hun jaarlijkse monitoringsrapport. In de jaarverslagen blijkt diversiteitsbeleid bij sommige beursgenoteerde bedrijven te ontbreken. Mocht het er wel in staan, dan blijkt het onderwerp nog vaak gezien te worden als een verplicht nummer, waarbij er weinig wordt ingegaan op inhoud.

Awards voor topvrouwen, diversiteit en inclusietrainingen, bedrijfslogo’s gedoopt in de regenboogkleuren, een vrouwenquotum en toch nauwelijks vooruitgang. De Nederlandse boardroom heeft last van een vaandeldragercomplex.

De boardrooms zijn gevuld met vaandeldragers. Kopstukken van het bedrijfsleven. Gezien de sociaal ingesleten structuren zijn dat vaak witte mannen van ­boven de 50 uit eenzelfde maatschappelijk milieu. Discussie over de benoemingen van deze vaandeldragers lijkt vaak niet nodig.

Aansluiting bij sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen, technologische ontwikkelingen of bijvoorbeeld klimaatverandering wordt ondergeschikt zodra er een vaandeldrager bereid is om plaats te nemen. Maar als je maar maximaal vijf kunstwerken mag tentoonstellen, is juist variëteit van toegevoegde waarde.

Wat dat betreft kan de Monitoring Commissie Corporate Governance bij de herziening van de Code voor beursgenoteerde bedrijven een voorbeeld nemen aan de Code Diversiteit en Inclusie die in de cultuursector geldt. Met een praktisch stappenplan, waar elke organisatie mee aan de slag kan, wordt er gewerkt aan ruimte voor nieuwe verhalen en een gelijkwaardige sector voor iedereen. Waarbij de aankoop van De vaandeldrager door het Rijk en het Rijksmuseum hopelijk gezien kan worden als een les: laat je niet verblinden door een individu, maar houd zicht op het grotere verhaal.

Door Inge Scholman

Verschenen in de Volkskrant, 24 december 2021