Deze week is er weer een onderzoeksrapport gepresenteerd over toezichthouders met daarin aandacht voor de jonge commissaris. Mind you! Jong wordt gedefinieerd als 55-.
Is het dan terecht om te spreken over een jonge commissaris? Natuurlijk, per definitie verschillen mensen over de betekenis van het concept jong. En dan heb je ook nog de uitdrukking ‘jong van geest’. Al eerder heb ik eens geschreven dat ik me wel jong kan voelen maar dat wil niet zeggen dat iemand die 15 jaar jonger is zich zal identificeren met ondergetekende.
Van de week luisterde ik naar een keynote van techondernemer Peter Hinssen. Hij had het over de snelheid waarmee de ontwikkelingen gaan. Dat je 10 jaar geleden had gelachen als iemand je had verteld dat je met een stuk glas en één vingerbeweging, de inmiddels bekende ‘swipe’, contact kunt leggen met iedereen over de hele wereld over elk onderwerp. En hoe zouden we 15 jaar geleden gedacht hebben over de mogelijkheid van datzelfde stuk glas om iedereen in je omgeving te kunnen waarschuwen omdat je mogelijk een virus bij je draagt?
Ontwikkelingen
Zijn we het over eens dat de ontwikkelingen alleen maar sneller gaan? En dat wat vandaag een succes is, morgen achterhaald kan zijn? Denk aan alle grote bedrijven die de afgelopen jaren in (beurs)waarde zijn ingehaald door de Amazons en Apples van deze wereld. Het gaat hierbij niet alleen om techniek maar net zozeer om een nieuwe manier van inzetten van techniek, om creativiteit, om nieuwe combinaties en om een onderzoekende mindset. Wetend dat wij 15 jaar geleden de impact van de smartphone niet konden voorzien, is het reëel om dan nu te verwachten dat we de impact van nieuwe ontwikkelingen over de komende 15 jaar kunnen voorzien?
Hoe kun je daar op anticiperen? Is het dan niet nodig om op z’n minst een aansluiting te hebben met de mensen die over 15 jaar nog steeds met deze nieuwe ontwikkelingen moeten werken? Is het dan niet nodig om maximaal aan te sluiten bij de diversiteit van de samenleving?
De verantwoordelijkheid van een Raad van Commissarissen is enorm. Het gaat om toezien op continuïteit, waardebehoud en waardecreatie. En dat kan natuurlijk botsen. Want waardecreatie lukt zelden zonder het nemen van (wel afgewogen) risico. De vraag is of een Raad van Commissarissen met enkel leden van 60+ de snelheid van de ontwikkelingen kan volgen en ontwikkelingen op waarde kan schatten.
Nieuwe generatie commissarissen
Internationaal zijn er mooie voorbeelden van nieuwe stevige jonge toezichthouders die op basis van kwaliteit en kennis worden toegevoegd aan de Raad van Commissarissen. Zoals Emma Watson (30 jaar) die als non executive director is aangesteld bij Kering (moederbedrijf van o.a. Gucci & Balenciaga). Of wat te denken van Duitse klimaatactiviste Luisa Neubauer (23 jaar) die bij Siemens Duitsland een plaats in de Raad van Commissarissen is aangeboden.
Natuurlijk, niet elke jonge persoon is geschikt om toe te voegen aan een Raad van Commissarissen. Maar dat geldt voor meer mensen en is onafhankelijk van leeftijd. Het gaat er om, om uit te kijken naar dat jonge talent dat met aantoonbare kennis en nieuwsgierigheid de verantwoordelijkheid voor onze toekomst wil dragen.
Ik pleit daarom, samen met collega’s, voor deze nieuwe generatie toezichthouders die, in samenspel met de ervaren commissarissen, willen toezien op alle ontwikkelingen, op de proces en op het creëren van waarde voor morgen en daarna. Een prachtkans voor jong talent dat verantwoordelijkheid wil nemen en een prachtkans voor elke Raad van Commissarissen die nieuwe perspectieven verwelkomt om zo maximaal voor te bereiden op alles wat er komen gaat.
Marie-Leontine de Graaf
Partner bij Board Refreshment
Verschenen op: https://voorburgsdagblad.nl/Columns/de-jonge-commissaris
